Friday, May 26, 2006

Αμπέλι 2006

Φέτος έχω περιποιηθεί αρκετά το αμπέλι. Το καλοκαίρι πέρυσι είχα ρίξει σε κάθε πρέμνο 2 φτυαριές κοπριά. Κάπου το φθινόπωρο είχα διαβάσει ένα αρθρο του Μάργαρη που κατέκρινε την κοπριά διότι δεν γνωρίζουμε ακριβώς την άζωτο-φώσφορ0-καλιο ποσοτική σύσταση της. Οπως επίσης οτι πιθανόν νάναι φορέας επικίνδυνων μικροοργανισμών για τα φυτά. Πέρασε απο την σκέψη μου μήπως τελικά είχα προκαλέσει ζημιά. Αλλά καθησύχαζα τον νεαυτόν μου διότι τα πρέμνα έχουν "ενηλικιωθεί" πλήρως αφού περάσαν πάνω απο 15 χρόνια που τα έχω φυτέψει. Οπότε μάλλον δεν θα μασάνε απο 2 φτυαριές κοπριά.

Η κοπριά εμπλουτίζει το έδαφος με μεγάλη ποικιλία μικροοργανισμών καθιστώντας το έτσι ακόμη πιο ζωντανότερο μέσο για καλλιέργειες. Ανοίγονται τρύπες απο τα μηρμύγκια που αναζητούν τροφή να αποθηκεύσουν. Εμφανίζονται γεωσκώληκες που καταπίνουν την οργανική ύλη και την μετατρέπουν σε χούμο γεμάτο φυσικά παραγόμενο κάλιο πολυτιμότατο για την γλυκύτητα των καρπών. Κάπου είχα διαβάσει οτι αν δώσουμε χημικά την αναλογία αζώτου-φωσφόρου-καλίου που περιέχεται στην κοπριά τότε τα στοιχεία δεν αφομοιώνονται απο τα φυτά με το τρόπο που τα παρέχει σε αυτά η κοπριά. Ετσι η κοπριά αποτελεί ένα φυσικότατο τρόπο λίπανσης που μοιάζει με ένα εμουλέσιον της Φύσης. Ας σημειώσω εδώ οτι δεν είμαι φανατικός της βιολογικής καλλιέργειας αλλά περισσότερο υποστηρίζω μια ήπια συμβατική χωρίς την χρήση επικίνδυνων χημικών αλλά με εκείνα που ο χρόνος τα καταξίωσε, που εξάλου κι αυτά επιτρέπονται και στην βιολογική όπως πχ ο χαλκός-γαλαζόπετρα- που αποτελεί σαν μέταλλο πολύ βαρύ δηλητήριο.

Περίπου τον Οκτώβρη έριξα και σε κάθε πρέμνο ένα βιολογικό λίπασμα απο κουτσουλιές πουλερικών που μάλλον δεν ήταν "πουπουλόχωμα". Βρώμαγε οταν τόριχνα αλλά ευτυχώς τελείωσα γρήγορα. Την ίδια εποχή έριξα και σπόρους κουκιά, λούπινα, βίκο, αρακά, μπιζέλι.
Βέβαια ήτανε μετά απο τις παρατεταμένες βροχές του Σεπτεμβρίου πέρυσι. Μετά έριξε λίγες βροχές κι έτσι εχω αμφιβολίες αν ήτανε αποτελεσματική αυτή η χλωρή λίπανση.

Μερικές κληματαριές μου βγάζουν μια μαυρίλα πάνω τους που μάλλον πρόκειται για την καπνιά. Φέτος παλι το φθινόπωρο άσπρισα τα πρέμνα και τις κληματαριές με ασβέστη που είχα ρίξει και γαλαζόπετρα μέσα. Τόκανα αυτό διότι πιστεύω οτι οι μύκητες διαχειμάζουν μέσα στις φλούδες τών κορμών.

Ο χειμώνας φέτος είχε πολλές βροχές και αρκετά θάλεγα χιόνια. Ετσι η βλάστηση του αμπελιού έχει μεγάλη ανάπτυξη. Το είχα κλαδέψει φέτος αφήνοντας μόνο ένα μάτι και μια τσίμπλα. Βλέπω φέτος αρκετά αναπτυγμένους βλαστούς κι αρκετούς με πολλά σταφύλια. Ακόμη κι ένα κλήμα ροδίτη μέσα στο αμπέλι που έπιανε λίγα σταφύλια φέτος έχει αρκετά.
Την Κυριακή 21 Μαίου έκανα ένα ράντισμα με οξυχλωριούχο χαλκό διαλυμένο σε ζουμί απο φύκια. Ελπίζω να καταπολέμησα την καπνιά και να μην μεταδοθεί στα σταφύλια.

Εβαλα δοκιμαστκά και πέντε παγίδες για σφήκες, γκρέθια απο πλαστικά μπουκάλια κόκα κόλας. Θέλω να δώ αν είναι αποτελεσματικές έτσι ώστε να βάλω ακόμη πιο πολλές. Διοτι βασικά ο μεγαλύτερος εχθρός στο αμπέλι μου είναι τα γκρέθια(αρβανίτικη ονομασία). Πρόκειται για την αγριομέλισσα η σερσέγκι -vespa crabro-που έχει ανάγκη απο πολύ γλυκόζη για να διαχειμάσει κι έτσι πέφτει πάνω στους ώριμους καρπούς και καταστρέφει ολοσχερώς την σοδειά. Σε άλλες σταφυλοπαραγωγικές περιοχές, πχ Κορινθία δεν υπάρχουν ούτε κάν μικρότερα έντομα εξ αιτίας των ισχυρών ραντισμάτων που κάνουν οι παραγωγοί καθιστώντας τα αμπέλια εμπόλεμη ζώνη για τα έντομα. Είχα ρωτήσει ένα παραγωγό στο Βραχάτι και μου απήντησε "εδώ δεν πετάει τίποτε". Για φέτος έχω σχεδιάσει τα εξής .

1. Οικολογικές παγίδες απο μπουκάλια.
2. Παγίδες με δηλητηριασμένα δολώματα, πχ ωμός κιμάς με LANATE.
3. Ψεύτικα σταφύλια με κόλλα πάνω στις ρώγες για την παγίδευση.
4. Σκέπασμα των πρέμνων με τούλια.

Διότι φέτος δεν πρόκειται να αφήσω να φάνε ούτε ένα σταφύλι τα γκρέθια. Πέρυσι είχα βρεί μια φωλιά τους σε μια ξερολιθιά. Και πήγα ένα βράδυ να την καταστρέψω ρίχνοντας τσιμέντο στις εισόδους της. Περιττό να αναφέρω οτι δέχτηκα επίθεση. Εφαγα κεντριές στο δεξί μάγουλο και πίσω απο το αριστερό μπούτι. Εχω την εντύπωση οτι στόχος ήτανε το μάτι μου. Την γλύτωσα οχι και τόσο φτηνά διότι είχα αγοράσει ένα ισχυρό αντισταμινικό απο σύμπτωση κι έτσι ήταν πιο ανώδυνα τα τσιμπήματα. Η εντύπωση που μου δημιουργήθηκε ήταν οτι τα γκρέθια που μου επιτέθηκαν ήταν κομμάντος αυτοκτονίας ειδικά για την φύλαξη της φωλιάς. Τον χειμώνα βρήκα και διάβασα στο Ιντερνετ οτι τα έντομα αφήνουν φερομόνες , που είναι κάποιες ουσίες οι οποίες απελευθερώνονται ανάλογα των καταστάσεων, πχ σεξουαλικές, κινδύνου κλπ. Ετσι εξηγείται η φοβερή επιθετικότητα που αντιμετώπισα. Επίσης στο ιντερνετ βρήκα οτι στην Αυστραλία χρησιμοποίησαν την ουσία fipronil για δολώματα η οποία είναι βιοκτόνο. Εχει την ιδιότητα οτι δεν σκοτώνει αμέσως το έντομο αλλά το αφήνει να την μεταφέρει στη φωλιά του κι έτσι καταστρέφει σιγά σιγά όλη την αποικία. Το έχει βγάλει η Aventis Crop science που έχει αγορασθεί από την Bayer. Εψαξα στην Ελλάδα αλλά δεν το βρήκα. Υπάρχει μόνο μια μορφή του σε ζελέ που χρησιμοποιείται απο εταιρείες απολυμάνσεων για μυρμήγκια και κατσαρίδες.

4 Comments:

At 4:43 PM, Blogger ΤΑΣΟΣ said...

H κοπριά παρέχει μόνο το στοιχείο Αζωτο (Ν) και σε πολύ μικρές ποσότητες. Η λίπανση δεν είναι πρόβλημα, πρόβλημα είναι οι μεγάλες ποσότητες που κατεισδύουν η μεταφέρονται στα επιφανειακά νερά με πολύ δυσάρεστες επιπτώσεις.
Η κοπριά βελτιώνει κύρια μονο τη δομη του εδάφους ενώ μεταφέρονται σπόροι ζιζανίων πολλά απο τα οποία είναι δυσεξόντωτα
Για τη βιολογικη γεωργια αν θέλεις βλέπε εδώ:
http://olonos.blogspot.com/2005/05/blog-post.html

 
At 6:35 AM, Blogger artfarted said...

Σε ηλικία δημοτικού οι γονείς μου μας πήγαιναν οικογενειακώς σε δάφορα μέρη της Πελοποννήσου για το καλοκαίρι και από τότε έμαθα να φοβάμαι πολύ το σερσέγκι. Έτσι ξέρω τη μεγαλύτερη σφίκα που έχω δει ζωντανά. Κεραμιδί χρώμα με μια κίτρινη λωρίδα στην κοιλιά, σωστά;
Οι ντόπιοι πιτσιρικάδες που έκανα παρέα μου έλεγαν ότι το τσίμπημα από σερσέγκι δεν έχει καμία σχέση με αυτό της μέλισσας ή της κοινής σφίκας και μπορεί να σε στείλει στο νοσοκομείο ή χειρότερα (προφανώς θα είχαν ακούσει/δει τσιμπήματα σε αλλεργικά άτομα). Σερσέγκια βλέπω και στη πολύβουη Αθήνα και απ' ότι παρατήρησα είναι σαρκοφάγα. Πιάνουν μικρότερα έντομα. Έντρομος κάποια στιγμή, μόλις πρόλαβα να δω ένα σερσέγκι να μπαίνει απ' το παράθυρο στο αυτοκίνητό μου καταδιώκοντας έναν τάβανο (άλλο τρομερό έντομο). Τελικά ο σέρσεγκας βγήκε όπως μπήκε, αφήνοντας τον τάβανο ζαλισμένο στο πατάκι.
Αναρωτιέμαι λοιπόν, αν τα δυο τσιμπήματα στο πρόσωπο τα δεχτήκατε από σερσέγκι ή αν αυτό που νομίζω εγώ ότι είναι σερσέγκι είναι κάτι άλλο.

 
At 1:39 PM, Blogger costas said...

Πολύ χάρηκα για τα σχόλια :)

Λένε οτι τα ζιζάνια φυτρώνουν σε ένα χωράφι σαν αντίδραση σε εκείνα που φυτεύεις για καλλιέργεια. Εντύπωση μου έχει κάνει η αντράκλα η γλυστρίδα που μόλις βάλεις περιβόλι εμφανίζεται αμέσως.

-----------------------------

Εδώ είναι το περιεκτικότερο site
http://www.vespa-crabro.de/hornets.htm
για αυτό που ονομάτισα σερσέγκι. Η μόνη ονομασία που ξέρω οτι αντιστοιχεί απόλυτα είναι "γκρέθι" αρβανίτικης προέλευσης.Εγώ δεν υπέφερα πολύ απο τα τσιμπήματα διότι έβαλα αμέσως αντισταμινικό.

 
At 5:09 AM, Blogger amaneta said...

Γειά,
είμαι καινούργια ως προς τα της αμπελουργίας,έχω όμως ένα αμπέλι που οι γονείς μου εφτιαχναν ωραιότατο καμπερνέ μεχρι πριν 4 χρόνια.Φέτος λέω να προσπαθήσω εγώ.Το θέμα του μπάμπουρα που αναφέρθηκε, λύνεται με τις παγίδες'το θέμα όμως των πουλιών πώς λύνεται...Ερχονται και τρώνε τα σταφύλια,παρόλο ποθ εχω τοποθρτήσει κατι πουλια δικής μου κατασκευής..Το δίχτυ νομίζς είναι η καλύτερη λύση,αλλά επειδή το αμπέλι είναι ψηλό, είναι λιγο δύσκολη η τοποθέτηση.Αν έχει κανεις κάτι να προτείνει, θα ήμουν ευγνώμων...Καλά κρασιά και καλές διακοπές σε όλους.

 

Post a Comment

<< Home